14e plaats Europabeker Brasschaat

14e plaats Europabeker Brasschaat

Na enkele weken van pech, valpartij in mexico en een bacteriele infectie een week later waardoor ik een week niet kon trainen, is het me toch gelukt om in Brasschaat een deftige race af te werken. Als “topsporter” ben ik uiteraard niet snel tevreden.. de conditie was volgens mij niet 100% gelukkig liet hij mij ook niet helemaal in de steek, en een 14de plaats in een sterk bezette wedstrijd is zeker niet slecht. Al had ik voordien toch voor een betere klassering willen gaan…

De dag voordien werden er na de briefing, onder de belgen, nog enkele taktische plannen gesmeed. Stijn Goris en “onze” Tom zouden na het zwemmen mij op de fiets opwachten om mij zo snel als mogelijk terug vooraan te brengen, zonder dat ik zelf de hete kastanjes uit het vuur moest halen. Tom was sinds Antalya ook niet van pech gespaard gebleven, en vermits zijn loopconditie niet 100% was wou hij zijn race dus wel opofferen voor mij. Thanks! Willem zou proberen vooraan mee te zijn met het “elite” zwemgroepje en volgen zonder zelf initiatief te nemen op de fiets. Zodat ook hij met zo fris mogelijke benen aan het lopen zou kunnen beginnen, al dan niet met een voorsprong op het “grote pak”.

Zo gezegd zo gedaan, Willem kwam als eerste uit het water. Redelijk zotjes gezien de kwaliteit van de andere zwemmers in de race… En een “elite groepje” van 10 man had zo de afscheiding geforceerd en zou op de fiets ongeveer een minuut en half voorsprong nemen op het grote pak. In deze groep toch wel de zotste namen met oa Unger, Luis, Salvisberg, Le Corre… Tom en Stijn volgden vooraan in het grote pak, ik kwam een 15à20″ later in de staart van de groep aan wal, zodat deze twee niet erg lang moesten wachten op mij. Beide vormden een treintje en na 4km rijden zaten we vooraan in het grote peleton.

Op dat moment dacht ik zelf nog dat dit de kopgroep was, maar blijkbaar was er dus dat groepje met Willem vandoor… Stijn en Tom reden dan nog de ziel uit hun lijf om het tempo hoog te houden. Gemiddelde van 43km/u na de race.. Maar we kwamen eigenlijk niet terug op de groep voorin… Ze kregen ook niet bijster veel steun in de achtervolging, dus het is niet helemaal vreemd dat die groep vooraan, waarin iedereen gedeelde belangen had, even snel of sneller reed…

Met iets meer dan een minuut achterstand begon ons peleton dus aan het lopen. Ikzelf voelde direct dat het niet super zat, maar kon wel nog een redelijk hoog tempo aanhouden. Het was 10km afzien, en heel de tijd haasje over spelen met de atleten rondom mij, in de laatste ronde kon ik me van een 18de plaats terugvechten naar een 14de… Maar alles zat extreem dicht opeen, 10″ sneller lopen had een 9de plaats geweest.. 20″ trager en ik was 20ste…

Willem liep ook sterk, maar moest in de laatste twee rondes ook nog wel wat plaatsen toegeven… het zat dan allemaal ook heel dicht opeen… Tom liep uit, maar de combinatie van een loopstop van enkele weken en het harde fietswerk voor mij, maakten dat zijn benen ook niet zo super meer waren…

Bedankt, aan de mannen die hun race in functie van mij afgewerkt hebben! De energie die ik hiermee heb kunnen uitsparen heeft mij zeker enkele plaatsen winst opgeleverd!

Volgende race is de europabeker in Cremona (italië) op 12juni, nadien volgt het ek in Pontevedra op 25juni. In beide races sta ik normaal gezien samen met Peter Croes aan de start, en voor het ek is ook Ine geselecteerd voor de juniores wedstrijd!


28e plaats EK beloftes Tarzo

Het EK U23 is niet geeindigd in de knalprestatie waarop ik gehoopt had. Het ging weer zeer hard van bij de zwemstart en een kopgroep van 10 met de Russen, Fransen, 2 Italianen en een Spanjaard werd al snel gevormd. Op een geaccidenteerd fietsparcours, 4rondes met een lange klim van 3 à 4km aan 6% en een korte van 800 meter aan 16%, zou het vooraan nooit meer stilvallen en vocht deze groep het onderling uit voor de top 10. Daarachter werd er een omvangrijk peleton gevormd met Willem en Tom, ikzelf was na een erbarmelijk zwemnummer terug te vinden in de groep daarachter. De verschillen bleven al bij al beperkt, de samenwerking in mijn groep was echter nog beperkter. Frustrerend, ik heb me dan ook leeg ge(st)reden om toch nog de aansluiting bij de grote groep te maken. Na 2 rondes fietsen heeft Tom zich laten uitzakken vanuit de tweede groep, om in mijn groep het gat dicht te rijden!! Zeer veel respect voor Tom, er zijn er weinig die hun eigen wedstrijd zouden opofferen ifv een andere atleet! Heel veel dank, want dankzij Tom zijn krachtinspanning werd het gat toch nog gedicht op het einde van de lange klim.
Ikzelf vriemelde dan naar voor om voorin aan de stijle klim te kunnen beginnen… Ik zat waar ik moest zitten om mee te lopen voor een plaats in de top 20, het hoogst haalbare gezien de vlucht van 10man, en begon met goede moed aan het lopen. Goede moed was echter niet genoeg, de beentjes hadden al zeer hard afgezien tijdens het fietsen en ik kon niet meer beter dan een 28ste plaats. Ontgoocheling, maar het hoogst haalbare gezien het wedstrijdverloop…

Sportieve groeten,
Simon