Einde seizoen: Wereldbeker Tongyeong

Einde seizoen: Wereldbeker Tongyeong

Afgelopen weekend heb ik eindelijk een punt kunnen zetten achter seizoen 2015. Het was voor mezelf een ontzettend zwaar jaar, zowel op fysiek als mentaal vlak.

En mijn laatste race in Zuid-Korea bracht hier niet veel verandering in. Na de klierkoorts periode begin dit jaar ben ik er niet meer in geslaagd om opnieuw mijn beste conditiepeil te behalen. Er waren lichtpuntjes, zoals een goede prestatie op de Militaire Wereld Spelen twee weken geleden, waar ik individueel beslag legde op een 4de plaats en als team met mijn Belgische ploegmaats brons veroverde. Maar echt potten breken op internationaal niveau was niet mogelijk met een lichaam dat niet volledig gezond was dit seizoen. Zaterdag verloor ik in het zwemnummer te veel tijd, en was het al snel duidelijk dat dit in het fiets- en loop-onderdeel niet meer recht te zetten viel. Het was vooral mentaal zwaar om toch tot de finish door te gaan, het liefst van al had ik er gewoon de brui aan gegeven tijdens het lopen. Ik liep toch uit, uit respect voor de organisatie, mijn sponsors, werkgever…

Nu is het tijd voor rust, voor lichaam en geest. Ik kijk uit naar de twee weken rust die nu wachten, alvorens weer langzaam op te bouwen richting 2016. Het kan volgend seizoen alleen maar een stuk beter gaan, eenmaal mijn lichaam terug 100% is.


WTS Hamburg

Hamburg ligt ook weer achter mij… Het blijft steeds opnieuw een geweldige ervaring om te mogen racen voor het zotste publiek ter wereld! Al mis ik op dit moment de conditie om er een echt feestje van te maken… 52ste is zeker geen topresultaat, maar ik wist op voorhand dat racen op dit niveau enkel succesvol kan mits een goede voorbereiding. Opnieuw van de sfeer kunnen proeven en veel honger om er in te vliegen op training… Volgende WTS volgt pas op 6 september in Edmonton, nu even wat trainingswerk verzetten!


Winst sprint Vilvoorde

Zoals aangekondigd stond ik gisteren voor het eerst sinds lange tijd opnieuw aan de start van een triatlonrace. Vilvoorde was de place to be, en ik had een leuke “comeback” race, met eerste zege als eindresultaat.
Samen met de trainer, Stijn Goris, probeerde ik na het zwemonderdeel weg te geraken op de fiets, maar al snel kwam de Atriac-trein (Tim VH, Wannes S, Tom M, Koen V) terug aansluiten. Ze probeerden daarna het ploegenspel wat uit te spelen op de fiets, maar Stijn en ik hielden alles samen zodat de loopfinale doorslaggevend zou zijn. In het lopen kon ik al snel weglopen van de concurrentie en onbedreigd de zege nemen.
Na een lastige periode waarin ik zo gesukkeld heb met klierkoorts is het een mentale opsteker om met een zege te starten. Belangrijkste voor mezelf is vooral het gevoel in de race, met een lichaam dat terug gezond aanvoelt en diep kan gaan!

Arikel Regiopunt

http://bit.ly/1NGXDci

Artikel Nieuwsblad


Geen deelname aan BK-kwart tgv klierkoorts

Dank aan Willy Goossens om naar aanleiding van het BK Olympische afstand een artikel over mijn situatie te schrijven. Ik kan uiteraard zelf niet deelnemen aan het BK, en dat vind ik wel jammer…
Ik zit gelukkig niet stil, en het trainingsvolume stijgt zo langzamerhand weer… Dus dat is allemaal positief! Ik hoop dan ook in juli terug van start te kunnen gaan in enkele races!
Veel succes gewenst aan mijn ploegmaats van SMO-specialized op het BK vandaag!