Olympische triatleet
Category : België , Landen , Looprace , SMO-Specialized , Wedstrijd
Vol spanning keek ik uit naar mijn debuut op de halve marathon. De weergoden zaten ons in Flawinne niet mee, en het werd een koude, natte race. Maar ik doorstond mijn vuurdoop en kon zeer tevreden het laken naar me toe trekken.
Een leuke ervaring die smaakt naar meer!
Groeten,
Simon
foto: Bart Van Thielen
Category : België , Landen , SMO-Specialized , Wedstrijd
Opnieuw Belgisch kampioen,
iedere titel heeft zijn verhaal,
iedere titel is speciaal.
Deze was eentje van vallen,
opstaan
en blijven doorgaan.
Bedankt aan iedereen die in mij is blijven geloven!
Simon
Category : België , Landen , SMO-Specialized , T3series , Wedstrijd
Dit voelde goed, opnieuw een zege op nationaal niveau in de T3series te Antwerpen. Met als kers op de kaars ook de dagzege, samen met de ploegmaats van SMO-Specialized.
De race van vandaag stond voor mij al lang met stip aangeduid in mijn kalender. Georganiseerd door mijn eigen club, en met een titel die te verdienen was, was er veel om naar uit te kijken. Mijn vorm was de laatste weken in stijgende lijn, en ik voelde dat ik klaar was om stilaan terug mee te dingen naar de zege.
De race verliep goed, ik deed een correct zwemnummer en bevond me in de eerste grote groep. Er was een klein groepje met drie koplopers voorop, die een voorgift van 30″ afdwongen tijdens het fietsnummer. Maar ik wist dat dit krachten ging kosten en ze waarschijnlijk hun beste loopbenen al opgesoupeerd hadden hiermee. Voor de titel ging het tussen de mannen in het grote peloton, en al snel bevond ik me tijdens het lopen voorop met Jonathan Wayaffe. Ik voelde me sterk maar had niet de push in huis om hem los te krijgen. Hij bleef aanklampen en ik wou het tempo ook niet laten stil vallen aangezien Tim Van Hemel ook nog op enkele seconden volgde.
Ik probeerde het tempo te laten wisselen, te versnellen, vertragen en Jonathan onder druk zetten, maar kraken deed hij niet. In de finale van de race bleek Jonathan over de beste kaarten te beschikken en zo won hij de titel.
In eerste instantie overheerste bij mezelf de ontgoocheling, maar nu kijk ik tevreden terug. Na een zware blessure moest ik van heel ver terugkomen. Dat ik dit jaar opnieuw op het podium sta is een beloning voor al het harde werk dat ik in mijn revalidatie gestoken heb. En het seizoen is nog lang niet gedaan.
Groeten,
Simon
ps: volgende datum in het rood op de kalender: 10 augustus: BK OD Wuustwezel.
Category : België , Landen , SMO-Specialized , Wedstrijd
Opnieuw een topdag! Mezelf kunnen opvolgen als Belgisch Kampioen Sprint triathlon te Vilvoorde.
Zoals zo vaak, ik was er vooraf niet gerust in. En ik was dan ook heel blij dat ploegmaat Alexis Krug besliste om deze race ook nog mee te doen. Een extra ploegmaat in de race, die allround super sterk is is altijd een meerwaarde.
Tijdens het zwemmen werd het deelnemersveld uit elkaar getrokken en zo kon ik met een select groepje de fiets op. Ploegmaat Alexis, KTT-boys Jarne Verhaegen en Tom Suetens, Thomas Jurgens, Kjel De Hertog, Tuur Lemmens en Fransman Dylan Magnien.
De samenwerking in onze groep was redelijk ideaal, het draaide goed rond, iedereen deed zijn beurt, er werd niet getwijfeld en het tempo lag hoog. Meer moet dat niet zijn en op die manier ging het voor het achtervolgende peloton niet eenvoudig zijn om terug te komen. De voorsprong liep ronde na ronde op, en we konden met een geruststellende voorsprong van 1′ de tweede wisselzone ingaan. Perfecte ingesteldheid van onze kopgroep dus, en een situatie die op zich voor iedereen in de groep winstgevend is.
In het lopen kon ik al snel de koppositie van Tom overnemen en mijn weg richting titel inzetten! Al kwamen in de achtergrond ploegmaat Alexis en de Fransman Magnien nog sterk opzetten. Het was werken tot aan de finish!
Dylan Magnien werd uiteindelijk tweede, maar Alexis pakte als derde de zilveren BK medaille. Super om nog eens dat podium te kunnen delen met een ploegmaat. Die eigenlijk eerst niet van plan was om te starten, maar na wat aandringen van de ploeg (om wat meer mankracht vooraan te hebben) toch meedeed 🙂
Thomas Jurgens werd na een sterke race de derde Belg.
Een topdag, alweer, die ik kon delen met vrienden en SMO-sympathisanten ter plaatse!
Category : België , SMO-Specialized , T3series , Wedstrijd
Gisterenavond stond er in Geraardsbergen de tweede manche van het T3 circuit op het programma. Ditmaal een individuele race, die terecht een race voor Flandriens genoemd mocht worden. Na een zwemnummer (750m) in de Gavers, trokken we op de fiets richting het centrum van Geraardsbergen van waaruit we nog 4 plaatselijke rondes onder de wielen geschoven kregen, met telkens de combinatie van De Vesten + De Muur van Geraardsbergen… Voor wie de omgeving niet goed kent, dit betekent kasseien + stijl omhoog. Vier maal dus, op slechts 20km fietsen. Het loopnummer (5km) was minstens even geaccidenteerd te noemen met 4 rondes waarin we ook steeds een stijle zware klim onder de voeten kregen.
Om 20uur ‘s avonds doken we met zen allen het water in, en na een goed zwemnummer verliet ik het water in prima stelling met enkele mooie namen rondom mij op slechts een 20 seconden van de snelste zwemmer. Een kopgroepje van 4 reed in de aanloopstrook nog voor ons uit. Maar bij het ingaan van de plaatselijke rondes kwam het allemaal wat samen en spatte het op de muur ook weer uiteen, waardoor Tom Suetens, Jarne Verhaegen, Erwin Vanderplancke, ploegmaat Alexis Krug en ikzelf de nieuwe kopgroep vormden. De samenwerking was niet optimaal en bij het ingaan van de tweede ronde en nieuwe beklimming pakte ik het tempo in handen. Rustig de muur oprijden bestaat niet, het is altijd stoempen en afzien, maar tot mijn eigen verbazing had ik boven op de muur enkele meters genomen. Ik besloot alleen door te gaan, of op zijn minst te proberen. Indien ze me zouden komen halen kon ik nog altijd twee rondes bekomen van de inspanning. Ik kon echter stelselmatig uitlopen en een min of meer geruststellende voorsprong van 40 à 50″ uitbouwen. Als koploper in ronde drie en vier de muur oprijden tussen al dat publiek was kicken!
De benen voelden wat cassé toen ik van de fiets kwam, maar al bij al viel mijn looptempo goed mee en ik kon de zege dan ook binnenhalen! Toch wel een prestigieuze race om op mijn naam te schrijven, met zo’n parcours en deelnemersveld! Op een manier die ik zelf niet verwacht had, met solonummer op de fiets.
Niet alleen individueel, maar ook als team presteerden we zeer sterk. Zo pakten we de dagzege en de leiding in het algemene klassement. Top ploeg, thanks Alexis Krug, Robbe De Dobbelaere, Nicolas Tilman, Jarno Cuypers en Lowie Dewitte!
Het was zo weer een meer dan geslaagde dag voor SMO-Specialized Triatlon Team. Ook bij de dames zorgde Maya Kingma voor een individuele dagzege, en werd het team 2de.
Category : België , Looprace , SMO-Specialized , Wedstrijd
Afgelopen zondag heb ik deelgenomen aan de 10 Miles te Antwerpen. Het was de eerste keer dat ik deelnam aan dit event, en de eerste maal dat ik een race over dergelijke afstand liep.
Ik kwam niet toevallig uit voor team “Sportoase” aangezien zij mij gevraagd hadden om deel te nemen met hun team. Het was leuk om eens iets te kunnen terugdoen voor deze sponsor/partner, en het maakte de race ook een stuk aangenamer voor mezelf. Vlak bij de start/aankomst hadden zij hun tent voorzien waar we ons startnummer en T-shirt konden ophalen. En na de race terecht konden voor drank, eten en een massage… De sportoase lopers werden dus goed verwend! 🙂
De race zelf was pittig, maar fijn om lopen. Veel volk langs de kant, beginnen met de Kennedytunnel door, vervolgens door het stad waar er veel publiek en muziek te horen was, afsluiten met de Waaslandtunnel, pittig bergop om te eindigen dus, maar weten dat je eenmaal boven bijna aan de finish bent. Ik bevond me al snel in een groepje met oa triatleten Ruben Geys en SMO-ploegmaat Alexis Krug. Alexis moest iets voorbij halfweg passen bij ons groepje, en ik moest zelf een paar kilometer verder ook passen. De laatste kilometers kon ik echter terug versnellen (of niet vertragen, dat is me niet duidelijk) en kon ik Ruben in de Waaslandtunnel terug bijbenen… Het was afzien en ik finishte net onder de 51 minuten (50:59). Op een 9de plaats.
Ik had eigenlijk een minuutje sneller willen lopen, onder de 50 minuten, maar dat zat er vandaag niet in. Op het einde van twee goede trainingsweken misschien toch niet fris genoeg voor een echte topprestatie. Want in de eerste plaats bleef dit gewoon een goede, zware, training in functie van mijn echte doelen (WTS Yokohama en Leeds).
En het ploegenklassement, dat werd uiteraard gewonnen door Sportoase 🙂
Ze zien me hier zeker nog eens terug, want het was echt wel een fijne belevenis… Proficiat aan al die duizenden lopers die deelnamen, over de verschillende afstand. En hoedje af voor die snelste lopers van die 10 Miles, indrukwekkend hoe hard die liepen…
Groeten,
Simon
resultaten: http://www.chronorace.be/Classements/Classement.aspx?eventId=1186579204860344&mode=large&IdClassement=14983
Category : Trainen
Al 10 jaar lang mijn favoriete trainingslocatie in Leuven! Thanks
Nederlands
Français
English