10e plaats Wereldbeker Mooloolaba
Net als vorig jaar heb ik er voor gekozen om mijn wedstrijdseizoen opnieuw in Australië te starten. De eerste wereldbeker van het jaar, in Mooloolaba, en het aangename “herfstweer” waren de voornaamste redenen om opnieuw naar hier te komen. Terwijl het in België lente is en er blijkbaar meer sneeuw valt dan in december, geniet ik hier van temperaturen tot ver boven de 20°, vandaag zelfs richting de 35° op de middag! Mij hoor je dus zeker niet klagen en ik heb er een hele goede trainingsmaand opzitten! Goed weer, zeer goede trainingsfaciliteiten en ook wel de “afzondering” van het thuisfront waardoor de focus volledig naar trainen, eten en slapen gaat en er geen andere afleidingen zijn.
Om de monotonie toch enigszins te doorbreken, en ook wel omdat het redelijk cruciaal is om reeds in het begin van het jaar wat “itu-points” te scoren, was er tussenin een vierdaagse naar Mooloolaba waar dus mijn eerste wedstrijd van het jaar op het programma stond. Door mijn deelname vorig jaar wist ik redelijk goed wat er me te wachten stond van parcours en omstandigheden, en dat geeft toch steeds extra vertrouwen voor een race. Toch waren er weer een paar nieuwigheden dit jaar, omwille van de hevige wind en de grote golven werd het zwemmen in de zee vervangen door een zwemnummer in een baai. Waar we één grote lus rondom een eiland moesten zwemmen. Ander groot verschil ten opzichte van vorig jaar, in het Olympisch jaar was de bezetting veel zwaarder omdat het voor velen nog een cruciale race was op weg naar Olympische selectie. Dit jaar was het veld in de breedte minder zwaar bezet, maar met toppers als Gomez, Vidal, Moulai en de Australische toppers aan de start was er nog steeds kwaliteit present.
Simon Mooloolaba 2013Kort samengevat verliep de race voor mezelf redelijk ideaal, tijdens het zwemnummer bevond ik me waar ik moest zitten, te midden van het grote “pak”, waardoor ik dan ook constant armen en benen langs alle kanten voelde, maar dit was dus een goed teken. Op de fiets kwam er een hergroepering met de ganse groep. En was het al snel duidelijk dat pogingen tot demarrages en ontsnappingen weinig kans hadden en in de kiem gesmoord werden. Dus hield ik me koest, wetende dat ik in het lopen wel mijn kaarten op tafel kon leggen. Uiteindelijk werd het toch niet mijn dag. Ik vertrok nog goed aan de afsluitende 10km, maar al snel blokkeerde mijn ademhaling en moest ik het tempo serieus laten zakken. Ik werd 10de, op zich nog steeds een proper resultaat op een wereldbeker, maar ik was hier zelf redelijk ontgoocheld mee. Ik weet dat ik zonder die ademhalingsproblemen een heel stuk dichter had kunnen finishen.
Positief aan de race is dat ik er wel een goed gevoel van mijn zwem- en fietsniveau aan overhoud. En dat ik het mindere loopnummer niet aan mijn eigen conditie wijt. Ik moet alleen zien dat ik dit probleem met de luchtwegen zeker van de baan heb wanneer ik over een maand aan de start kom van de WK-manche in San Diego (USA). Daarnaast scoor ik met een 10de plaats ook nog behoorlijk veel itu-punten. Zodat ik men ranking in de top 50 (43ste plaats momenteel op de itu-ranking) van de wereld kan blijven handhaven en zeker ben van startrecht in alle races. Alles in acht genomen heb ik hier een zeer goede maand achter de rug, want de vruchten van al het zware trainingswerk zal ik in de komende maanden wel plukken. Liefst al op 21 april in San Diego 🙂 en anders in de Belgische races begin mei.
Simon