15e plaats WTS Grand Final Edmonton
This is going to be epic!
Dat is de slogan van de WTS grand final die dit weekend doorgaat in Edmonton, Canada. Komende zondag sta ik dus aan de start van de race van het jaar. De WK-finale, met al de toppers van het Olympisch circuit aan de start. Voor de wereldtitel wordt het een boeiende strijd tussen Javier Gomez, leider in het klassement maar verleden week wat ziekjes, Jonathan Brownlee en Mario Mola. Alistair Brownlee (Olympisch kampioen 2012, en in 2014 al goed voor de EK en Commonwealth titel) heeft na het missen van enkele manches door een blessure geen kans meer op de titel. Hij blijft uiteraard een factor in het wedstrijdverloop, en kan een belangrijke bondgenoot zijn voor zijn broer in de titelstrijd.
Aan het begin van het jaar had ik deze race aangeduid als mijn belangrijkste race van het jaar. Ik wist dat, na een winter waarin ik wat trainingsachterstand had opgelopen, het niet eenvoudig ging worden om in eerdere races al echt goed te zijn. Het niveau ligt voor mij gewoon te hoog in de WTS races om op 80% een rol van betekenis te spelen.
Na een zomer waarin ik voornamelijk goed getraind heb en minder races heb afgewerkt kijk ik toch met wat vertrouwen en vooral veel zin uit naar deze zondag. De hoogtestage in Font-Romeu was een periode van zalig trainen in de Franse Pyreneeën met eensgezinde atleten en gemotiveerde trainers.
De race in Tiszaujvaros, vlak na de hoogtestage, draaide niet helemaal goed uit voor mij. Ik kon me na een minder zwemnummer, dit blijft mijn achillespees, niet plaatsen voor de finale op zondag. Uiteraard erg frustrerend, maar met dit format weet je dat de races alle richtingen uit kunnen. Ik gebruikte mijn energie dan maar om een lange fietsrit af te werken op zondagochtend en de andere Belgen hard aan te moedigen in hun finale race…
Maar zondag mag ik zelf dus opnieuw de degens kruisen met de beste atleten ter wereld. Er wacht ons een 1500m zwemmen in een kleine vijver, met een eerste boei die al na 150meter op ons wacht. Twee zwemrondes later kunnen we de fiets op voor 2 grote fietsrondes van 10km en 4 kleinere rondes van 5km. Enerzijds is het een erg snel parcours, waarin de remmen niet vaak gebruikt zullen worden, anderzijds zitten er toch een paar klimmetjes in, en is het nooit echt vlak rijden. De 10km lopen is ook niet vlak te noemen, en het belooft dus ook wel een uitputtingsrace te worden. Boeiende race dus!
Na het WK volgen er voor mij ook nog twee Wereldbeker manches, die in Alanya (Turkije) op 28 september en die in TongYeong (Zuid-Korea) op 18 oktober. Ik hoop in die races nog wat kostbare punten te scoren voor mijn Olympische ranking.
Groeten,
Simon