Author Archives: simondc

10 Miles te Antwerpen.

Afgelopen zondag heb ik deelgenomen aan de 10 Miles te Antwerpen. Het was de eerste keer dat ik deelnam aan dit event, en de eerste maal dat ik een race over dergelijke afstand liep.

Ik kwam niet toevallig uit voor team “Sportoase” aangezien zij mij gevraagd hadden om deel te nemen met hun team. Het was leuk om eens iets te kunnen terugdoen voor deze sponsor/partner, en het maakte de race ook een stuk aangenamer voor mezelf. Vlak bij de start/aankomst hadden zij hun tent voorzien waar we ons startnummer en T-shirt konden ophalen. En na de race terecht konden voor drank, eten en een massage… De sportoase lopers werden dus goed verwend! 🙂

De race zelf was pittig, maar fijn om lopen. Veel volk langs de kant, beginnen met de Kennedytunnel door, vervolgens door het stad waar er veel publiek en muziek te horen was, afsluiten met de Waaslandtunnel, pittig bergop om te eindigen dus, maar weten dat je eenmaal boven bijna aan de finish bent. Ik bevond me al snel in een groepje met oa triatleten Ruben Geys en SMO-ploegmaat Alexis Krug. Alexis moest iets voorbij halfweg passen bij ons groepje, en ik moest zelf een paar kilometer verder ook passen. De laatste kilometers kon ik echter terug versnellen (of niet vertragen, dat is me niet duidelijk) en kon ik Ruben in de Waaslandtunnel terug bijbenen… Het was afzien en ik finishte net onder de 51 minuten (50:59). Op een 9de plaats.

Ik had eigenlijk een minuutje sneller willen lopen, onder de 50 minuten, maar dat zat er vandaag niet in. Op het einde van twee goede trainingsweken misschien toch niet fris genoeg voor een echte topprestatie. Want in de eerste plaats bleef dit gewoon een goede, zware, training in functie van mijn echte doelen (WTS Yokohama en Leeds).
En het ploegenklassement, dat werd uiteraard gewonnen door Sportoase 🙂

Ze zien me hier zeker nog eens terug, want het was echt wel een fijne belevenis… Proficiat aan al die duizenden lopers die deelnamen, over de verschillende afstand. En hoedje af voor die snelste lopers van die 10 Miles, indrukwekkend hoe hard die liepen…

Groeten,
Simon

resultaten: http://www.chronorace.be/Classements/Classement.aspx?eventId=1186579204860344&mode=large&IdClassement=14983


Jubileum race in Quarteira (Portugal).

Blijkbaar heb ik hier in Quarteira de kaap van 100 deelnames in het itu circuit overschreden. Kwam ik na de race te weten… Verder viel er niet veel te vieren hier in Portugal. Behalve dan misschien mijn eerste penalty ooit in een itu-race. Niet voor het foutief ophangen van mijn fiets in T2 ;-). Maar omdat ik mijn petje bij mijn loopschoenen op de grond gelegd had. Ik doe dit al jaren zo, ook in WTS en WC, dus ging ik na de race verhaal halen bij de referee. Niet om mijn penalty weg te werken, maar gewoon kwestie van hun verhaal ook eens te horen. Ik had de penalty nu toch al uitgezeten, dus die 15″ maken nu ook niet meteen een wereld van verschil in de uitslag… (hooguit 1 plaats)
Ik blijf erbij dat de scheidsrechters eerder een beetje overijverig waren. Dit gebeurt wel eens vaker aan het begin van het seizoen. Toen ik opmerkte dat waarschijnlijk iedereen die met een petje liep ook een penalty had, moesten ze toch lichtjes blozen… Wanneer ik er de reglementen op na lees, dan vind ik: “Athletes must place within 0,5m of the bin all equipment to be used at a later stage in the event. … All equipment already used must be deposited in the bin.” Dit geeft me toch redenen om het petje wel op de grond te leggen en niet in de box.
Soit, ik dwaal af maar zal in de toekomst zeker voor de race nog eens horen waar mijn petje wel of niet gelegd mag worden, zodat ik dit op een belangrijke race zeker niet voor heb…

De race zelf dan: Ik verliet het woelige water op een minuut en half van de kop… Te ver dus. De eerste 20km probeerde ik met mijn groep toch nog alles op alles te zetten, om deze kloof te dichten. De samenwerking was goed, maar we bleven eigenlijk hangen op dit tijdsverschil. Ik besloot me dus in de laatste 10km voor te bereiden op het loopnummer. De eerste 10km van het jaar is toch altijd wat spannend, vaak moeizaam, met steken of last van de ademhaling, maar dat was dit keer niet het geval. Het was geen topnummer, maar al bij al liep ik een stevig tempo en kon ik dit ook wel aanhouden. Natuurlijk was er dus ook nog de penalty die ik diende te nemen, ik besliste om deze pas na 3 van de 4 rondes te nemen. Kwestie van me in het lopen zolang mogelijk op te trekken aan een paar andere atleten (De Ponti en Lloyd in dit geval) en samen met hun de tragere lopers van de kopgroep in te lopen. Ik schoof systematisch op, en liep uiteindelijk de top 20 binnen.

19de aan de finish om exact te zijn. Geen zwemnummer om een boost van te krijgen, maar wel een degelijk fiets en loopnummer dat toch zeker kan tellen als goede training… Trainen, dat is wat er de komende weken op het programma staat. Volgende afspraak op 13 mei in Yokohama (WTS).

Groeten!
Simon



WTS Abu Dhabi: DNF

De eerste WTS manche van het nieuwe seizoen werd geen succes. In Abu Dhabi was de race al vroegtijdig gedaan, na een ondermaats zwemnummer. Ik kwam op geruime afstand van de snelste zwemmer uit het water en wist dat het toen eigenlijk al game over was. Ik besloot er toch nog een pittige fietstraining van te maken, en zo lang als mogelijk vol gas te blijven rijden. Ik kon een aantal atleten inhalen, en samen met Grant Sheldon maakte ik er een kleine koppeltijdrit van. Alvorens de kopgroep ons in de voorlaatste ronde inliep, en we de race dienden te verlaten.

Hiervoor was ik niet gekomen, het was dan ook een serieuze ontgoocheling…

Gelukkig verbleef ik in Abu Dhabi bij een Belgisch gezin, en werd ik door hun zowel voor als na de race warm ontvangen. Dit maakt dat ik toch mooie herinneringen koester aan deze trip naar het Midden-Oosten. De dag na de race hebben ze me meegenomen naar Dubai, het was een erg fijne uitstap!

Nog eens bedankt Peter en Mieke!

Volgende afspraak is de eerste T3 manche in Herderen (19 maart) en nadien volgt er de Europabeker te Quarteira op 1 april.
Groeten,
Simon


World Cup Cape Town.

Het internationale seizoen is terug op gang geschoten. Dat gebeurde afgelopen weekend in Cape Town, waar de eerste World Cup van het jaar plaats vond. Uitgelezen moment voor mezelf om de conditie eens te gaan testen, en er nadien een mooie stage in Stellenbosch aan vast te breien. Ondertussen ben ik in Stellenbosch aangekomen, en heb ik de tijd gevonden om een verslagje te typen.

De race zelf was niet top, maar zeker ook niet slecht. Het blijft toch altijd wat verschieten wanneer je in die eerste race van het jaar opnieuw een uur echt voluit moet gaan. Zwemmen ging goed, maar ik maakte wat flaters qua oriëntatie in het open water zwemmen, en verloor hierdoor stom plaatsen en tijd. Ik sukkelde vervolgens wat in de 1ste wissel, maar kon in de aanvangskilometers van het fietsen toch alleen een gaatje dichten op het derde groepje. Een ronde later sloot het vierde pelotonnetje bij ons aan en reden we naar voor, waar de groepen 1 en 2 ondertussen versmolten waren. De laatste kilometers op de fiets werd er nog serieus gewrongen, gelukkig kon ik hierbij enkele valpartijen ontwijken en heelhuids de tweede wissel inrijden. Tot zover het ideale wedstrijdverloop voor mezelf, maar van bij de aanvang van het lopen voelde ik dat de benen alles behalve fris aanvoelden. Niet in staat mee te lopen voor een top 10 notering, maar werken om mezelf binnen de top 20 te handhaven en uiteindelijk als 19de te finishen. Geen zot resultaat, maar een bescheiden seizoensstart die beter is dan mijn eerste race in de voorbije jaren.

Ik neem het positieve mee, en probeer de minder goede puntjes wat weggewerkt te krijgen. Want over drie weken volgt een eerste belangrijke afspraak, de WTS manche in Abu Dhabi. En die kan ik vanuit Stellenbosch in ideale omstandigheden voorbereiden.

Groeten,
Simon

(foto: Viviane Sloniewicz)


Forfait voor de Leuvens EindejaarsCorrida.

Met spijt in het hart heb ik moeten afzeggen voor de Corrida. Maar ik was afgelopen weekend ziek geworden en heb het ganse kerstweekend met koorts in bed doorgebracht. Het zou dus niet verstandig geweest zijn, en ook niet echt realistisch om aan de start van de Corrida te verschijnen.

Over een paar dagen zal ik wel terug in orde zijn, en dan kan 2017 van start! Aan iedereen nog een fijne kerstperiode gewenst en een gezond 2017, geniet ervan!
Simon


Nationale titel op Militaire Kampioenschap Veldlopen!

Na drie weken training volgde er afgelopen woensdag een eerste wedstrijd! Het Nationaal Militair Kampioenschap veldlopen in Schaffen is steeds een indrukwekkend gebeuren, met honderden militairen die samen van start gaan op een pittige omloop! Met ook nog eens enkele nationale ploegen aan de start was het weer uitkijken naar een mooie race (oa. Frankrijk, Ierland, Nederland, Luxemburg, Duitsland present en België natuurlijk). Twee jaar geleden deed ik hier voor het eerst mee. De Franse ploeg was toen een maatje te sterk voor de rest. Ik startte iets te snel en maakte kennis met het zware parcours… Veel wind, en een pittige heuvelzone waarin we twee maal twee klimmen onder de voeten geschoven kregen… Ik eindigde toen als 13de en 8ste belg, en was er ergens wel op gebrand om dit een jaar later beter te doen! De editie van vorig jaar werd, begrijpelijk, afgelast omwille van terreurdreiging en een verhoogde staat van paraatheid van het Belgische leger…

Over naar de wedstrijd van dit jaar, net zoals in de vorige editie namen de Fransen redelijk snel het commando in handen. Ik probeerde in eerste instantie vooral tempo te houden met de andere Belgen en niet te veel naar de Fransen te zien. Jasper Michiels liep sterk en ik volgde enkele plaatsen achter hem. In de eerste heuvelzone werden de kaarten wat geschud, ik voelde me goed en kon in de laatste afdaling terug in het spoor van een groepje Fransen komen. Tactisch leek het me slim om hier even een gaatje te dichten, zodat ik op het vlakke stuk me wat kon wegsteken en uit de wind lopen. Het was aanklampen, maar in de strook met tegenwind voelde het toch aan als de beste keuze. Iets voorbij halfweg werd het tempo opnieuw opgedreven en moest ik die mannen dan toch laten gaan. Vanaf nu stond ik er alleen voor, nog een ganse ronde afzien met nog een keer die twee heuvels over en een lang stuk in de open vlakte. Maar ik liep wel als eerste Belg en dus ook wel erg gebeten om deze positie vast te houden! Ik kon beslag leggen op een 7e plaats overall en de Nationale Titel! Een resultaat waarmee ik zeer tevreden ben! Jasper Michiels kwam op het einde opnieuw sterk opzetten en werd tweede. Gino Van Geyte vervolledigde het Belgische podium. Proficiat aan hun, en aan iedereen die vandaag deelnam in Schaffen!
Groeten,
Simon

(Foto genomen door Alex Smeyers)


4de plaats in laatste World Cup van het Seizoen! Miyazaki, Japan.

Afgelopen weekend 4de geëindigd in de Miyazaki (Japan) World Cup! Een plaatsje beter dan mijn prestatie vorige week in Tongyeong, maar opnieuw net naast dat podium!
Vooraf leek het erop dat de verschillen in het zwemmen wel eens zouden kunnen oplopen, aangezien het een redelijk golvend zwemnummer in de zee betrof. Maar dit viel al bij al goed mee. Ik kwam op 48″ seconden van de snelste zwemmer uit het water, ditmaal over 1500m (Olympic distance)!
Het fietsen op de autostrade gaf ons jagend peloton veel overzicht, en de baan was gemaakt om te knallen. De stukken met zware tegenwind maakte dat de samenwerking in de groepjes voor ons soms weg viel, terwijl bij ons “brommer” Kjel De Hertog het tempo hoog hield. Hij deed zijn werk opnieuw schitterend, en in een mum van tijd zaten we vooraan. Klaarmaken voor de loopfinale dus, en nadat ik prima afgezet was in de tweede wisselzone vertrok ik als eerste voor het loopnummer.
Veel wind, net als op de fiets, dus mijn plan was dan ook om snel de kop vooraan af te staan en wat beschutter op een tweede rij mee te lopen. Er vormde zich een groepje, maar door de factor wind werd het een heel speciaal loopnummer. Bij de tegenwind viel het tempo steeds weg, waardoor er zich een grote groep vormde, bij de meewind ging het tempo dan weer met een ruk de hoogte in om toch wat schifting te maken. Hierdoor dunde de groep steeds uit, maar bij de tegenwind kwamen er meestal opnieuw een hele tros atleten aansluiten. Gaandeweg vielen er wel steeds meer en meer atleten af. Na enkele tempowissels gingen we de laatste loopronde (nog 2,5km) uiteindelijk met vijf man in. Een redelijk ideale situatie, ik bleef trouw aan mijn plan om te volgen en te rekenen op mijn sprint.
Uiteindelijk bleef er van mijn sprint niet veel meer over. Bij de eerste versnelling in de laatste 600 meter moest de Mexicaan over boord. De volgende was ik op een 400 meter van de finish toen de sprint echt ingezet werd. Ik probeerde te versnellen, maar de benen gingen niet meer mee. De Spanjaard Uxio Abuin Ares won net zoals vorige week in Tongyeong. Voor Joao Silva (Portugal) en Greg Billington (USA).
Een 4de en 5de plaats is de balans van deze Azië trip! Het waren twee goede races, met sterk resultaat. De voldoening die het geeft om ook opnieuw mee te lopen vooraan in zo’n race, en te strijden voor het podium is ook groot. Dit was lang geleden! Maar als je twee maal zo dicht bij een podiumplaats zit voelt het ook wel aan als een ontgoocheling dat je er niet op geraakt bent!
Einde seizoen nu!
Groeten,
Simon