Author Archives: simondc

2de plaats BK sprint triathlon Sint-Laureins

De race van vandaag stond voor mij al lang met stip aangeduid in mijn kalender. Georganiseerd door mijn eigen club, en met een titel die te verdienen was, was er veel om naar uit te kijken. Mijn vorm was de laatste weken in stijgende lijn, en ik voelde dat ik klaar was om stilaan terug mee te dingen naar de zege.

De race verliep goed, ik deed een correct zwemnummer en bevond me in de eerste grote groep. Er was een klein groepje met drie koplopers voorop, die een voorgift van 30″ afdwongen tijdens het fietsnummer. Maar ik wist dat dit krachten ging kosten en ze waarschijnlijk hun beste loopbenen al opgesoupeerd hadden hiermee. Voor de titel ging het tussen de mannen in het grote peloton, en al snel bevond ik me tijdens het lopen voorop met Jonathan Wayaffe. Ik voelde me sterk maar had niet de push in huis om hem los te krijgen. Hij bleef aanklampen en ik wou het tempo ook niet laten stil vallen aangezien Tim Van Hemel ook nog op enkele seconden volgde.
Ik probeerde het tempo te laten wisselen, te versnellen, vertragen en Jonathan onder druk zetten, maar kraken deed hij niet. In de finale van de race bleek Jonathan over de beste kaarten te beschikken en zo won hij de titel.

In eerste instantie overheerste bij mezelf de ontgoocheling, maar nu kijk ik tevreden terug. Na een zware blessure moest ik van heel ver terugkomen. Dat ik dit jaar opnieuw op het podium sta is een beloning voor al het harde werk dat ik in mijn revalidatie gestoken heb. En het seizoen is nog lang niet gedaan.

Groeten,
Simon

ps: volgende datum in het rood op de kalender: 10 augustus: BK OD Wuustwezel.


Nationaal Militair Kampioenschap Zwemmen

Een dik PR op de 50m Vlinder, een sterke tijd op de 50m Crawl en mijn reeks gewonnen van de 100m Crawl.
Alweer een leuke werk/competitie-dag, ook al zijn die explosieve nummers niet direct mijn specialiteit.

Groeten!
Simon


WK Militairen te Warendorf.

Voor het 19de WK triatlon voor militairen trok ik samen met een grote Belgische delegatie richting Warendorf.
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is, werd de race omgevormd tot een non-drafting race. Waarbij de tijdritfiets dus toegelaten is en het stayeren verboden. Gelukkig had ik dit reeds in Hamburg opgevangen, en in tegenstelling tot vele andere naties stonden de Belgen dus wel met aangepast fietsmateriaal aan de start.

Ikzelf beschikte sinds vorig weekend over een aangepaste fiets. Het beste materiaal uiteraard, een Specialized Shiv, via onze fietsenpartner Cycloon. Maar een week was toch kort dag om echt comfortabel te zijn op de fiets, en de wattages die ik op de normale koersfiets kwijt kan te produceren op deze fiets. Het zwemnummer was ok, de fietsproef viel voor mezelf eigenlijk dik tegen. En aangezien er vooraan in de race ook niet helemaal op 10 meter gereden werd kon ik met de tijdritfiets eigenlijk weinig tijd goedmaken op de concurrentie vooraan in de race. Tegen het einde van de fietsproef kwam Lowie De Witte me vervoegen, en zo ging het tempo opnieuw de hoogte in. Mijn maatje wou ik niet laten rijden 🙂

Eenmaal de loopproef begon had ik het al snel moeilijk. Ik kreeg het tempo niet omhoog, en had misschien iets te weinig gedronken op de fiets. (in TT positie was drinken niet zo eenvoudig) En verder liet die gevoelige slijmbeurs aan mijn achillespees zich ook weer voelen. Het loopnummer was ver ondermaats, en ik werd nog door een reeks atleten ingehaald in wat normaal gezien mijn sterkste discipline moet zijn… Niet echt leuk, een off-day om snel te vergeten.

Ik moet de ploeg wel bedanken voor toffe en professionele sfeer in de dagen voor en na de race, en de sterke prestaties die ze neergezet hebben dit weekend. Onze master ploeg won de bronzen medaille, en onze herenploeg werd 6de op 21 naties, terwijl de ploegen op het podium volledig bestonden uit profatleten van het ITU circuit.

Groeten,
Simon


WTS Hamburg: DNF

Aangezien Hamburg een van de mooiste races is uit het WTS circuit, en niet ver van huis, besloot ik om toch nog van start te gaan in deze race.
Weliswaar met veel twijfels. Het zwemmen in voorgaande WTS manches dit jaar was steeds zeer slecht uitgedraaid, weliswaar steeds in races over de Olympische afstand (1500m zwemmen), terwijl het nu een sprint race (750m) betrof. Verder loop ik sinds de WTS manche in Leeds op de sukkel met een ontstoken slijmbeurs ter hoogte van mijn achillespees. Waardoor ik de laatste weken nauwelijks gelopen had, behalve dan in voorgaande races. En ik na elke race steeds een paar dagen al mankend moest doorkomen…

Toch wou ik het nog proberen. In de laatste drie races (T3 Geraardsbergen, GP Valence en BK sprint) was dat zwemmen eigenlijk niet onaardig. En aangezien er nu niks meer van afhing (verlies hoedanigheid als topsporter bij Defensie) zou de druk een heel stuk minder groot zijn, waardoor ik voor de zwemstart toch iets relaxer zou zijn.
Ik voelde me dan ook een heel stuk relaxer aan de start, maar kwam na een 100tal meter al snel in het gedrum terecht en werd dan ook eerder naar de achterste linie verwezen. Matthew Hauser zwom weliswaar 39″ weg, maar tov de tweede zwemmer verloor ik slechts 26″, wat toch een heel stuk beter was dan in voorgaande races dit seizoen. Toch bevond ik me helemaal aan de staart van het pak. En viel er in de eerste kilometers een gaatje tussen een eerste groep van een man of 40, en mijn peloton van 10 eenheden. Ondanks dat we als groep goed doorreden konden we de aansluiting niet meer maken en verloren we toch systematisch wat tijd.
Toen ik aan het lopen begon voelde ik direct dat dit niet ging. Ik mankte echt op mijn linker been, kon niet het tempo maken van verleden week op bk sprint, en besliste dan ook om uit te stappen om deze blessure niet erger te maken. Een DNF achter de naam is niet fijn, maar om uit te lopen en 50ste te worden en nadien meer slechts dan goed gedaan te hebben ifv de toekomst was dit het niet waard.
Ondanks de DNF beklaag ik me de trip zeker niet, ik trek me op aan een beter zwemnummer. Al besef ik dat het zwemniveau op WTS toch wel zeer hoog is, en dit niet voldoende is bij mezelf. Op zondag was het genieten om het WK mixed team relay live te volgen vanuit de tribune.

Groeten,
Simon


BK sprint triathlon te Vilvoorde.

Opnieuw een topdag! Mezelf kunnen opvolgen als Belgisch Kampioen Sprint triathlon te Vilvoorde.

Zoals zo vaak, ik was er vooraf niet gerust in. En ik was dan ook heel blij dat ploegmaat Alexis Krug besliste om deze race ook nog mee te doen. Een extra ploegmaat in de race, die allround super sterk is is altijd een meerwaarde.

Tijdens het zwemmen werd het deelnemersveld uit elkaar getrokken en zo kon ik met een select groepje de fiets op. Ploegmaat Alexis, KTT-boys Jarne Verhaegen en Tom Suetens, Thomas Jurgens, Kjel De Hertog, Tuur Lemmens en Fransman Dylan Magnien.
De samenwerking in onze groep was redelijk ideaal, het draaide goed rond, iedereen deed zijn beurt, er werd niet getwijfeld en het tempo lag hoog. Meer moet dat niet zijn en op die manier ging het voor het achtervolgende peloton niet eenvoudig zijn om terug te komen. De voorsprong liep ronde na ronde op, en we konden met een geruststellende voorsprong van 1′ de tweede wisselzone ingaan. Perfecte ingesteldheid van onze kopgroep dus, en een situatie die op zich voor iedereen in de groep winstgevend is.
In het lopen kon ik al snel de koppositie van Tom overnemen en mijn weg richting titel inzetten! Al kwamen in de achtergrond ploegmaat Alexis en de Fransman Magnien nog sterk opzetten. Het was werken tot aan de finish!

Dylan Magnien werd uiteindelijk tweede, maar Alexis pakte als derde de zilveren BK medaille. Super om nog eens dat podium te kunnen delen met een ploegmaat. Die eigenlijk eerst niet van plan was om te starten, maar na wat aandringen van de ploeg (om wat meer mankracht vooraan te hebben) toch meedeed 🙂
Thomas Jurgens werd na een sterke race de derde Belg.

Een topdag, alweer, die ik kon delen met vrienden en SMO-sympathisanten ter plaatse!



T3 series Geraardsbergen.

Gisterenavond stond er in Geraardsbergen de tweede manche van het T3 circuit op het programma. Ditmaal een individuele race, die terecht een race voor Flandriens genoemd mocht worden. Na een zwemnummer (750m) in de Gavers, trokken we op de fiets richting het centrum van Geraardsbergen van waaruit we nog 4 plaatselijke rondes onder de wielen geschoven kregen, met telkens de combinatie van De Vesten + De Muur van Geraardsbergen… Voor wie de omgeving niet goed kent, dit betekent kasseien + stijl omhoog. Vier maal dus, op slechts 20km fietsen. Het loopnummer (5km) was minstens even geaccidenteerd te noemen met 4 rondes waarin we ook steeds een stijle zware klim onder de voeten kregen.

Om 20uur ‘s avonds doken we met zen allen het water in, en na een goed zwemnummer verliet ik het water in prima stelling met enkele mooie namen rondom mij op slechts een 20 seconden van de snelste zwemmer. Een kopgroepje van 4 reed in de aanloopstrook nog voor ons uit. Maar bij het ingaan van de plaatselijke rondes kwam het allemaal wat samen en spatte het op de muur ook weer uiteen, waardoor Tom Suetens, Jarne Verhaegen, Erwin Vanderplancke, ploegmaat Alexis Krug en ikzelf de nieuwe kopgroep vormden. De samenwerking was niet optimaal en bij het ingaan van de tweede ronde en nieuwe beklimming pakte ik het tempo in handen. Rustig de muur oprijden bestaat niet, het is altijd stoempen en afzien, maar tot mijn eigen verbazing had ik boven op de muur enkele meters genomen. Ik besloot alleen door te gaan, of op zijn minst te proberen. Indien ze me zouden komen halen kon ik nog altijd twee rondes bekomen van de inspanning. Ik kon echter stelselmatig uitlopen en een min of meer geruststellende voorsprong van 40 à 50″ uitbouwen. Als koploper in ronde drie en vier de muur oprijden tussen al dat publiek was kicken!

De benen voelden wat cassé toen ik van de fiets kwam, maar al bij al viel mijn looptempo goed mee en ik kon de zege dan ook binnenhalen! Toch wel een prestigieuze race om op mijn naam te schrijven, met zo’n parcours en deelnemersveld! Op een manier die ik zelf niet verwacht had, met solonummer op de fiets.

Niet alleen individueel, maar ook als team presteerden we zeer sterk. Zo pakten we de dagzege en de leiding in het algemene klassement. Top ploeg, thanks Alexis Krug, Robbe De Dobbelaere, Nicolas Tilman, Jarno Cuypers en Lowie Dewitte!
Het was zo weer een meer dan geslaagde dag voor SMO-Specialized Triatlon Team. Ook bij de dames zorgde Maya Kingma voor een individuele dagzege, en werd het team 2de.



WTS Yokohama: DNF

Een dag om snel te vergeten…
Regen, regen, regen, zonder wetsuit zwemmen… De aansluiting hierbij reeds volledig verliezen. Eenzame achtervolging met Jorik Van Egdom en Christophe De Keyzer (die jammer genoeg nog eens weg valt na een paar rondes).
Niet de moral om uit te lopen…


BK ploegentriathlon Doornik.

Zoals ieder jaar op 1 mei, het Belgisch Kampioenschap triatlon voor ploegen.
Met de eerste ploeg van SMO-Specialized Triatlon Team finishten we uiteindelijk als derde. Onze titel van vorig jaar konden we dus niet verlengen.

Vijf ploegen waren een ganse race aan elkaar gewaagd, maar uiteindelijk kroonde Atriac zich, voor KTT, verdiend tot kampioen. Wij konden met twee seconden voorsprong LTTD afhouden voor brons, en thuisploeg TriGT eindigde nog eens twee seconden verder als vijfde. De verschillen tussen de topploegen worden ieder jaar kleiner, en de details worden steeds belangrijker… Voor de toeschouwers kan dit alleen maar leuker en spannender zijn. Ik vind dit zelf nog altijd een van de mooiste disciplines.

Binnen onze ploeg denk ik niet dat we heel veel sneller konden gaan. Een paar jonge schakels in de ploeg deden een mooie ervaring op, en gaan in de toekomst zeker nog groeien zodat we de komende jaren opnieuw meestrijden voor een trapje hoger!
Bedankt Alexis Krug, Jarno Cuypers, Jorik van Egdom, Lowie Dewitte en Nicolas Tilman voor de toprace!