WTS Hamburg: DNF

Aangezien Hamburg een van de mooiste races is uit het WTS circuit, en niet ver van huis, besloot ik om toch nog van start te gaan in deze race.
Weliswaar met veel twijfels. Het zwemmen in voorgaande WTS manches dit jaar was steeds zeer slecht uitgedraaid, weliswaar steeds in races over de Olympische afstand (1500m zwemmen), terwijl het nu een sprint race (750m) betrof. Verder loop ik sinds de WTS manche in Leeds op de sukkel met een ontstoken slijmbeurs ter hoogte van mijn achillespees. Waardoor ik de laatste weken nauwelijks gelopen had, behalve dan in voorgaande races. En ik na elke race steeds een paar dagen al mankend moest doorkomen…

Toch wou ik het nog proberen. In de laatste drie races (T3 Geraardsbergen, GP Valence en BK sprint) was dat zwemmen eigenlijk niet onaardig. En aangezien er nu niks meer van afhing (verlies hoedanigheid als topsporter bij Defensie) zou de druk een heel stuk minder groot zijn, waardoor ik voor de zwemstart toch iets relaxer zou zijn.
Ik voelde me dan ook een heel stuk relaxer aan de start, maar kwam na een 100tal meter al snel in het gedrum terecht en werd dan ook eerder naar de achterste linie verwezen. Matthew Hauser zwom weliswaar 39″ weg, maar tov de tweede zwemmer verloor ik slechts 26″, wat toch een heel stuk beter was dan in voorgaande races dit seizoen. Toch bevond ik me helemaal aan de staart van het pak. En viel er in de eerste kilometers een gaatje tussen een eerste groep van een man of 40, en mijn peloton van 10 eenheden. Ondanks dat we als groep goed doorreden konden we de aansluiting niet meer maken en verloren we toch systematisch wat tijd.
Toen ik aan het lopen begon voelde ik direct dat dit niet ging. Ik mankte echt op mijn linker been, kon niet het tempo maken van verleden week op bk sprint, en besliste dan ook om uit te stappen om deze blessure niet erger te maken. Een DNF achter de naam is niet fijn, maar om uit te lopen en 50ste te worden en nadien meer slechts dan goed gedaan te hebben ifv de toekomst was dit het niet waard.
Ondanks de DNF beklaag ik me de trip zeker niet, ik trek me op aan een beter zwemnummer. Al besef ik dat het zwemniveau op WTS toch wel zeer hoog is, en dit niet voldoende is bij mezelf. Op zondag was het genieten om het WK mixed team relay live te volgen vanuit de tribune.

Groeten,
Simon