Als kapitein van de ploeg leek het me niet ongepast om hierbij een klein verslagje van het BK voor ploegen, dat afgelopen donderdag op 1 mei doorging, te schrijven.
Zoals de traditie het wil start op 1 mei het Belgische triathlonseizoen, en dit met het BK voor ploegen. Net als voorgaande jaren was Doornik de plaats van dit gebeuren, en net als voorgaande jaren wouden we met SMO-specialized meestrijden voor de titel. De voorbije 4 jaar domineerde de Antwerpse club Atriac het gebeuren bij de mannen, en strandde onze ploeg met een dichte ereplaats op het podium. Atriac won 4 jaar op rij…
Zoals Willem Brems het ergens mooi verwoordde bestond onze ploeg uit een mix van ervaring, teamspirit, kameraden, vaders, broers, kampioenen, buren… Je voelt al aan dat deze ploeg alles ging geven, en voor elkaar door het vuur zou gaan voor de titel. Om meer in detail te treden over de ploeg. Willem “da fish” Brems, Ben “bennie” Brems, Peter “Croes control”, Tom “Mr. T” VDH, Jelle “de vice” Geens, Maxime “Max” Swertvaegher en ondergetekende vormden het 7-tal waarmee we aan de start verschenen.
Alvorens van start te gaan was er de opwarming, waarbij we na 10km fietsen een serieuze bui met hagel over ons hoofd kregen, bij mezelf zakte de moral een beetje, maar ik zag de rest van de ploeg (en vooral Mr T) opfleuren met de komst van deze donkere wolken. “Beestenweer, echt iets voor ons…” Ik liet het voor éen keer niet aan men hart komen en ging mee met de vibe van de ploeg… Modder en vuiligheid zo hebben we het graag!
Een lekke band bij mezelf vlak voor de race was het laatste euvel dat opgelost diende te worden. Dank aan Michael en Robert “de snor” voor de hulp, ook de support aan de zijlijn bij onze ploeg is niet te evenaren…
Eenmaal van start nam Willem zoals afgesproken de kop. Hij gidste ons van boei tot boei en bracht ons met een snelste zwemtijd aan land. Het tempo was voor sommigen al een beetje op de limiet maar vermits we toch compact samen uit het water kwamen leek ons dit ideaal. Het verschil op Atriac diende vooral gemaakt te worden in zwemmen en fietsen, deel 1 van de opdracht geslaagd want we telden zo’n 20 seconden voorsprong.
Op de fiets kon de gas eindelijk volledig ingeduwd worden en was het voor iedereen beuken op de limiet. Vooral voor Willem, Tom, Jelle en mezelf was dit het moment om ons volledig uit te leven. We draaiden goed rond als ploeg en ontwikkelden mooi tempo op de rechte stukken. Geen risico’s in de bochten, goede communicatie en dan van aan de zijlijn her en der vernemen dat we de voorsprong aan het uitdiepen waren… Dit vroeg echter ook zijn tol want Peter en Ben moesten iets voorbij halfweg de groep laten gaan. Niet volledig volgens het plan, want alle druk lag nu op de schouders van de vijf overblijvers om het in het lopen af te maken. Maar om te winnen moeten er soms risico’s genomen worden, vertragen op de fiets was geen optie…
Het overgebleven vijftal kwam met zo’n 45 seconden voorsprong wissel twee in. Een mooie situatie, want ook atriac was tijdens het fietsen al twee mannetjes kwijt gespeeld, waaronder één van hun beste lopers… Willem nam opnieuw de groep op sleeptouw en bepaalde tempo in de eerste kilometers, goed gedoseerd zodat zeker niemand te diep in het rood ging. Als kapitein zag ik van achteren uit dat het zeer goed was. Het tempo lag erg hoog en ik voelde dat we in het verleden nooit zo snel liepen… Na een ronde lopen kwam er dan ook de bevestiging dat Atriac geen tijd aan het goedmaken was en de verschillen status quo bleven… Het was kwestie van dit tempo aan te houden, nog een paar kilometers af te zien en de titel was binnen… Maxime was vooraf de joker van de ploeg en maakte deze rol ook waar, sterk in het zwemmen en fietsen, maar ook een erg knap loopnummer…
Het zegefeest was natuurlijk helemaal compleet dankzij onze dames, die eerder op de dag de concurrentie zwaar verpletterd had. Zowel dames en heren op hoogste trapje, het seizoen is alvast goed begonnen voor de club!
Een fiere kapitein!
Simon
Nederlands
Français
English
Nederlands