Category Archives: SMO-Specialized


Olympic Distance: Winst in Sint-Martens-Latem

De goede vorm vandaag kunnen etaleren met een mooie zege in het prachtige Latem! En een plezier om te racen in mijn Belgische tricolore die reeds sinds 2019 rond mijn schouders hangt 🙂
Ondanks de zware opleiding bij KMILO toch duidelijk de goede loopbenen te pakken.


1ste plaats Militair Kampioenschap halve Marathon.

Vol spanning keek ik uit naar mijn debuut op de halve marathon. De weergoden zaten ons in Flawinne niet mee, en het werd een koude, natte race. Maar ik doorstond mijn vuurdoop en kon zeer tevreden het laken naar me toe trekken.
Een leuke ervaring die smaakt naar meer!

Groeten,
Simon

foto: Bart Van Thielen


Nationale Titel Olympic Distance Triathlon

Opnieuw Belgisch kampioen,
iedere titel heeft zijn verhaal,
iedere titel is speciaal.

Deze was eentje van vallen,
opstaan
en blijven doorgaan.

Bedankt aan iedereen die in mij is blijven geloven!

Simon


T3 series Antwerpen: 1ste plaats

Dit voelde goed, opnieuw een zege op nationaal niveau in de T3series te Antwerpen. Met als kers op de kaars ook de dagzege, samen met de ploegmaats van SMO-Specialized.


WTS Hamburg: DNF

Aangezien Hamburg een van de mooiste races is uit het WTS circuit, en niet ver van huis, besloot ik om toch nog van start te gaan in deze race.
Weliswaar met veel twijfels. Het zwemmen in voorgaande WTS manches dit jaar was steeds zeer slecht uitgedraaid, weliswaar steeds in races over de Olympische afstand (1500m zwemmen), terwijl het nu een sprint race (750m) betrof. Verder loop ik sinds de WTS manche in Leeds op de sukkel met een ontstoken slijmbeurs ter hoogte van mijn achillespees. Waardoor ik de laatste weken nauwelijks gelopen had, behalve dan in voorgaande races. En ik na elke race steeds een paar dagen al mankend moest doorkomen…

Toch wou ik het nog proberen. In de laatste drie races (T3 Geraardsbergen, GP Valence en BK sprint) was dat zwemmen eigenlijk niet onaardig. En aangezien er nu niks meer van afhing (verlies hoedanigheid als topsporter bij Defensie) zou de druk een heel stuk minder groot zijn, waardoor ik voor de zwemstart toch iets relaxer zou zijn.
Ik voelde me dan ook een heel stuk relaxer aan de start, maar kwam na een 100tal meter al snel in het gedrum terecht en werd dan ook eerder naar de achterste linie verwezen. Matthew Hauser zwom weliswaar 39″ weg, maar tov de tweede zwemmer verloor ik slechts 26″, wat toch een heel stuk beter was dan in voorgaande races dit seizoen. Toch bevond ik me helemaal aan de staart van het pak. En viel er in de eerste kilometers een gaatje tussen een eerste groep van een man of 40, en mijn peloton van 10 eenheden. Ondanks dat we als groep goed doorreden konden we de aansluiting niet meer maken en verloren we toch systematisch wat tijd.
Toen ik aan het lopen begon voelde ik direct dat dit niet ging. Ik mankte echt op mijn linker been, kon niet het tempo maken van verleden week op bk sprint, en besliste dan ook om uit te stappen om deze blessure niet erger te maken. Een DNF achter de naam is niet fijn, maar om uit te lopen en 50ste te worden en nadien meer slechts dan goed gedaan te hebben ifv de toekomst was dit het niet waard.
Ondanks de DNF beklaag ik me de trip zeker niet, ik trek me op aan een beter zwemnummer. Al besef ik dat het zwemniveau op WTS toch wel zeer hoog is, en dit niet voldoende is bij mezelf. Op zondag was het genieten om het WK mixed team relay live te volgen vanuit de tribune.

Groeten,
Simon


BK sprint triathlon te Vilvoorde.

Opnieuw een topdag! Mezelf kunnen opvolgen als Belgisch Kampioen Sprint triathlon te Vilvoorde.

Zoals zo vaak, ik was er vooraf niet gerust in. En ik was dan ook heel blij dat ploegmaat Alexis Krug besliste om deze race ook nog mee te doen. Een extra ploegmaat in de race, die allround super sterk is is altijd een meerwaarde.

Tijdens het zwemmen werd het deelnemersveld uit elkaar getrokken en zo kon ik met een select groepje de fiets op. Ploegmaat Alexis, KTT-boys Jarne Verhaegen en Tom Suetens, Thomas Jurgens, Kjel De Hertog, Tuur Lemmens en Fransman Dylan Magnien.
De samenwerking in onze groep was redelijk ideaal, het draaide goed rond, iedereen deed zijn beurt, er werd niet getwijfeld en het tempo lag hoog. Meer moet dat niet zijn en op die manier ging het voor het achtervolgende peloton niet eenvoudig zijn om terug te komen. De voorsprong liep ronde na ronde op, en we konden met een geruststellende voorsprong van 1′ de tweede wisselzone ingaan. Perfecte ingesteldheid van onze kopgroep dus, en een situatie die op zich voor iedereen in de groep winstgevend is.
In het lopen kon ik al snel de koppositie van Tom overnemen en mijn weg richting titel inzetten! Al kwamen in de achtergrond ploegmaat Alexis en de Fransman Magnien nog sterk opzetten. Het was werken tot aan de finish!

Dylan Magnien werd uiteindelijk tweede, maar Alexis pakte als derde de zilveren BK medaille. Super om nog eens dat podium te kunnen delen met een ploegmaat. Die eigenlijk eerst niet van plan was om te starten, maar na wat aandringen van de ploeg (om wat meer mankracht vooraan te hebben) toch meedeed 🙂
Thomas Jurgens werd na een sterke race de derde Belg.

Een topdag, alweer, die ik kon delen met vrienden en SMO-sympathisanten ter plaatse!



T3 series Geraardsbergen.

Gisterenavond stond er in Geraardsbergen de tweede manche van het T3 circuit op het programma. Ditmaal een individuele race, die terecht een race voor Flandriens genoemd mocht worden. Na een zwemnummer (750m) in de Gavers, trokken we op de fiets richting het centrum van Geraardsbergen van waaruit we nog 4 plaatselijke rondes onder de wielen geschoven kregen, met telkens de combinatie van De Vesten + De Muur van Geraardsbergen… Voor wie de omgeving niet goed kent, dit betekent kasseien + stijl omhoog. Vier maal dus, op slechts 20km fietsen. Het loopnummer (5km) was minstens even geaccidenteerd te noemen met 4 rondes waarin we ook steeds een stijle zware klim onder de voeten kregen.

Om 20uur ‘s avonds doken we met zen allen het water in, en na een goed zwemnummer verliet ik het water in prima stelling met enkele mooie namen rondom mij op slechts een 20 seconden van de snelste zwemmer. Een kopgroepje van 4 reed in de aanloopstrook nog voor ons uit. Maar bij het ingaan van de plaatselijke rondes kwam het allemaal wat samen en spatte het op de muur ook weer uiteen, waardoor Tom Suetens, Jarne Verhaegen, Erwin Vanderplancke, ploegmaat Alexis Krug en ikzelf de nieuwe kopgroep vormden. De samenwerking was niet optimaal en bij het ingaan van de tweede ronde en nieuwe beklimming pakte ik het tempo in handen. Rustig de muur oprijden bestaat niet, het is altijd stoempen en afzien, maar tot mijn eigen verbazing had ik boven op de muur enkele meters genomen. Ik besloot alleen door te gaan, of op zijn minst te proberen. Indien ze me zouden komen halen kon ik nog altijd twee rondes bekomen van de inspanning. Ik kon echter stelselmatig uitlopen en een min of meer geruststellende voorsprong van 40 à 50″ uitbouwen. Als koploper in ronde drie en vier de muur oprijden tussen al dat publiek was kicken!

De benen voelden wat cassé toen ik van de fiets kwam, maar al bij al viel mijn looptempo goed mee en ik kon de zege dan ook binnenhalen! Toch wel een prestigieuze race om op mijn naam te schrijven, met zo’n parcours en deelnemersveld! Op een manier die ik zelf niet verwacht had, met solonummer op de fiets.

Niet alleen individueel, maar ook als team presteerden we zeer sterk. Zo pakten we de dagzege en de leiding in het algemene klassement. Top ploeg, thanks Alexis Krug, Robbe De Dobbelaere, Nicolas Tilman, Jarno Cuypers en Lowie Dewitte!
Het was zo weer een meer dan geslaagde dag voor SMO-Specialized Triatlon Team. Ook bij de dames zorgde Maya Kingma voor een individuele dagzege, en werd het team 2de.